nieuws
VERSLAG: De Weerelt - Spartak Splendor (5-5)
Goededag beste vrienden,
In onze race naar promotie dienden we maandag af te rekenen met het sterke Spartak Splendor, een stevige counterploeg die ook de voorbije jaren onze weg kruiste. Vorig seizoen waren ze nog onze tegenstander in de finale van de eindronde die we na een ware thriller met 2-1 wonnen. Ook deze wedstrijd zou de nodige suspense bevatten.
Het was al even geleden maar De Weerelt was nog eens op volle sterkte. Ook Sam was weer van de partij na een verrekking en een Cuba-trip. Op de website van het FROS stelden we tot onze grote verbazing vast dat 2 totaal onbekende jonge snaken de Weereltrangen hadden vervoegd, met name ene Bart De Cneudt en een zekere Dimitri Indigne. Nooit verlegen om een goede grap, die mannen van het FROS. De rechtmatige eigenaar mag deze 2 jongens trouwens komen ophalen aan de poort van de Rijschool.
De wedstrijd dan: zoals gewoonlijk begon De Weerelt furieus met enkele goede kansen tot gevolg maar de doelman of de paal stonden telkenmale in de weg. Na een tiental minuten werd het overwicht dan toch vertaald in een doelpunt dankzij Pieter die een gaatje vond tussen hoger genoemde obstakels. De vreugde was echter van korte duur vermits Spartak via een zeldzame tegenprik gelijk maakte:door een verdwaald schot dat aan de 2de paal werd binnengelopen. Larry ging bij de aftrap meteen solo maar besloot op de lat. We verdienden beter maar kregen het deksel op de neus en hoe??? Na een stevig duel (al dan niet foutief) bleef onze verdediger Bart geblesseerd liggen. In plaats van het spel even stil te leggen, liet de scheidsrechter vrolijk doorspelen. Wij bleven gewoon staan in de veronderstelling dat Spartak de bal dan wel buiten zou shotten doch dat was even buiten de onsportiviteitsgraad van de bezoekers gerekend. De mannen speelden rustig door, konden met 2 alleen op doel en het stond 1-2. Van een ploeg die niets meer te winnen of te verliezen heeft, zou je toch iets meer fairplay mogen verwachten.
Door dit laffe doelpunt transformeerde een tot dan toe sportieve wedstrijd uiteraard ogenblikkelijk in een venijnig en bitsig duel. Gelukkig herstelde De Weerelt zich snel van dit incident en het was Stijn die Spartak van antwoord diende mits:een schicht in de verste kruising te laten voorafgaan door een heerlijk bruggetje. Schitterend doelpunt! Even later kwamen we opnieuw op voorsprong via een doelpunt van iets minder fraaie makelij (lees dikke pietgoal). Kjel kreeg een mislukte vrije trap tegen het lijf en devieerde onbewust in doel. Het riep herinneringen op aan de winning-goal die Jump Rooi hier in de laatste seconde van de match kwam maken. Vlak voor de pauze kwamen de bezoekers nog gevaarlijk opzetten maar we gingen rusten met een verdiende 3-2 voorsprong.
De tweede helft kwam Spartak heel wat sterker voor de dag en De Weerelt had het erg moeilijk in het begin. Een uitstekende Koene alsook het doelhout voorkwamen echter de gelijkmaker. De bezoekers hadden het betere van het spel maar de uitbraken van De Weerelt waren daarom niet minder gevaarlijk. Halfweg de 2de helft wisten we zo een corner af te dwingen die in de herneming verzilverd werd door Bart. Het begon er goed uit te zien. Vreemd genoeg was dit voor Spartak allesbehalve het sein om aanvallender te gaan voetballen. We konden achterin rustig de bal rondtikken zonder dat ook maar 1 tegenstander aanstalten maakte om te komen storen. Eigenlijk hadden we zo moeten blijven tikken, net zoals De Boerekes tegen Jump Rooi nadat ze op voorsprong waren gekomen. Helaas (in deze wedstrijd althans) ligt zulk passief spel allerminst in de aanvalsaard van De Weerelt en dat zou ons voor de derde keer dit seizoen zuur opbreken. Alleen jammer dat ze daarvoor de hulp van de zwak leidende scheidsrechter nodig hadden. Zo mag deze laatste de aansluitingstreffer gerust op zijn naam schrijven. Eerst kende hij Spartak een zoveelste zeer lichte vrije trap in de gevarenzone toe wat natuurlijk garant stond voor een goede kans, zeker gezien het buskruit waarover enkele bezoekers beschikten. De vrijschop leverde echter niets op maar omdat meneer nog iets in zijn boekske aan het schrijven was, mocht Spartak onder luid protest de onterechte vrije trap rustig opnieuw nemen en wat had je gedacht... binnen natuurlijk. Een zeer frustrerend moment dat zelfs de normaal immer rustige Stijn tot volgende uitlating dreef: “Eej pojke, als ge een opstel wilt schrijven, doet dat dan thuis he man!!!”. Spartak rook bloed en nog voor we goed en wel bekomen waren van dit incident maakten ze de gelijkmaker na een (het dient gezegd) mooie combinatie.
De wedstrijd bleef razend spannend en mooi om volgen. Aan beide zijden vielen er nog enkele kansjes te noteren maar we stevenden af op een 4-4 gelijkspel. Tot De Weerelt in de laatste minuut nog eens al zijn duivels ontbond. Een prachtige combinatie waarin iedereen een voet had, resulteerde in een open kans. De keeper redde echter knap maar kon niet verhinderen dat de afgeweerde bal voor de voeten van Bart kwam gehobbeld die hem zonder verpinken staalhard in het dak van het doel joeg. Euforie bij De Weerelt maar het mocht weer niet zijn. Voor de derde keer al dit seizoen kregen we in de allerlaatste seconde van de wedstrijd een tegendoelpunt te slikken. Spartak trapte af, ze kregen meteen een overtreding mee dewelke ze heel snel namen en zo een compleet vrijstaande medespeler bereikten die de bal tot onze grote ontzetting ijzig kalm naast Koene plaatste. Er moest zelfs niet meer afgetrapt worden en we hadden het weer zitten.
Niettemin was 5-5 een billijk resultaat na een prangende wedstrijd maar het deed verdomme toch zeer!
De ploeg: Koene, Stijn (1), Sam, Bart (2), Pieter (1), Larry , Jemme, Kjel (1)
Gegroet!
Jemme
In onze race naar promotie dienden we maandag af te rekenen met het sterke Spartak Splendor, een stevige counterploeg die ook de voorbije jaren onze weg kruiste. Vorig seizoen waren ze nog onze tegenstander in de finale van de eindronde die we na een ware thriller met 2-1 wonnen. Ook deze wedstrijd zou de nodige suspense bevatten.
Het was al even geleden maar De Weerelt was nog eens op volle sterkte. Ook Sam was weer van de partij na een verrekking en een Cuba-trip. Op de website van het FROS stelden we tot onze grote verbazing vast dat 2 totaal onbekende jonge snaken de Weereltrangen hadden vervoegd, met name ene Bart De Cneudt en een zekere Dimitri Indigne. Nooit verlegen om een goede grap, die mannen van het FROS. De rechtmatige eigenaar mag deze 2 jongens trouwens komen ophalen aan de poort van de Rijschool.
De wedstrijd dan: zoals gewoonlijk begon De Weerelt furieus met enkele goede kansen tot gevolg maar de doelman of de paal stonden telkenmale in de weg. Na een tiental minuten werd het overwicht dan toch vertaald in een doelpunt dankzij Pieter die een gaatje vond tussen hoger genoemde obstakels. De vreugde was echter van korte duur vermits Spartak via een zeldzame tegenprik gelijk maakte:door een verdwaald schot dat aan de 2de paal werd binnengelopen. Larry ging bij de aftrap meteen solo maar besloot op de lat. We verdienden beter maar kregen het deksel op de neus en hoe??? Na een stevig duel (al dan niet foutief) bleef onze verdediger Bart geblesseerd liggen. In plaats van het spel even stil te leggen, liet de scheidsrechter vrolijk doorspelen. Wij bleven gewoon staan in de veronderstelling dat Spartak de bal dan wel buiten zou shotten doch dat was even buiten de onsportiviteitsgraad van de bezoekers gerekend. De mannen speelden rustig door, konden met 2 alleen op doel en het stond 1-2. Van een ploeg die niets meer te winnen of te verliezen heeft, zou je toch iets meer fairplay mogen verwachten.
Door dit laffe doelpunt transformeerde een tot dan toe sportieve wedstrijd uiteraard ogenblikkelijk in een venijnig en bitsig duel. Gelukkig herstelde De Weerelt zich snel van dit incident en het was Stijn die Spartak van antwoord diende mits:een schicht in de verste kruising te laten voorafgaan door een heerlijk bruggetje. Schitterend doelpunt! Even later kwamen we opnieuw op voorsprong via een doelpunt van iets minder fraaie makelij (lees dikke pietgoal). Kjel kreeg een mislukte vrije trap tegen het lijf en devieerde onbewust in doel. Het riep herinneringen op aan de winning-goal die Jump Rooi hier in de laatste seconde van de match kwam maken. Vlak voor de pauze kwamen de bezoekers nog gevaarlijk opzetten maar we gingen rusten met een verdiende 3-2 voorsprong.
De tweede helft kwam Spartak heel wat sterker voor de dag en De Weerelt had het erg moeilijk in het begin. Een uitstekende Koene alsook het doelhout voorkwamen echter de gelijkmaker. De bezoekers hadden het betere van het spel maar de uitbraken van De Weerelt waren daarom niet minder gevaarlijk. Halfweg de 2de helft wisten we zo een corner af te dwingen die in de herneming verzilverd werd door Bart. Het begon er goed uit te zien. Vreemd genoeg was dit voor Spartak allesbehalve het sein om aanvallender te gaan voetballen. We konden achterin rustig de bal rondtikken zonder dat ook maar 1 tegenstander aanstalten maakte om te komen storen. Eigenlijk hadden we zo moeten blijven tikken, net zoals De Boerekes tegen Jump Rooi nadat ze op voorsprong waren gekomen. Helaas (in deze wedstrijd althans) ligt zulk passief spel allerminst in de aanvalsaard van De Weerelt en dat zou ons voor de derde keer dit seizoen zuur opbreken. Alleen jammer dat ze daarvoor de hulp van de zwak leidende scheidsrechter nodig hadden. Zo mag deze laatste de aansluitingstreffer gerust op zijn naam schrijven. Eerst kende hij Spartak een zoveelste zeer lichte vrije trap in de gevarenzone toe wat natuurlijk garant stond voor een goede kans, zeker gezien het buskruit waarover enkele bezoekers beschikten. De vrijschop leverde echter niets op maar omdat meneer nog iets in zijn boekske aan het schrijven was, mocht Spartak onder luid protest de onterechte vrije trap rustig opnieuw nemen en wat had je gedacht... binnen natuurlijk. Een zeer frustrerend moment dat zelfs de normaal immer rustige Stijn tot volgende uitlating dreef: “Eej pojke, als ge een opstel wilt schrijven, doet dat dan thuis he man!!!”. Spartak rook bloed en nog voor we goed en wel bekomen waren van dit incident maakten ze de gelijkmaker na een (het dient gezegd) mooie combinatie.
De wedstrijd bleef razend spannend en mooi om volgen. Aan beide zijden vielen er nog enkele kansjes te noteren maar we stevenden af op een 4-4 gelijkspel. Tot De Weerelt in de laatste minuut nog eens al zijn duivels ontbond. Een prachtige combinatie waarin iedereen een voet had, resulteerde in een open kans. De keeper redde echter knap maar kon niet verhinderen dat de afgeweerde bal voor de voeten van Bart kwam gehobbeld die hem zonder verpinken staalhard in het dak van het doel joeg. Euforie bij De Weerelt maar het mocht weer niet zijn. Voor de derde keer al dit seizoen kregen we in de allerlaatste seconde van de wedstrijd een tegendoelpunt te slikken. Spartak trapte af, ze kregen meteen een overtreding mee dewelke ze heel snel namen en zo een compleet vrijstaande medespeler bereikten die de bal tot onze grote ontzetting ijzig kalm naast Koene plaatste. Er moest zelfs niet meer afgetrapt worden en we hadden het weer zitten.
Niettemin was 5-5 een billijk resultaat na een prangende wedstrijd maar het deed verdomme toch zeer!
De ploeg: Koene, Stijn (1), Sam, Bart (2), Pieter (1), Larry , Jemme, Kjel (1)
Gegroet!
Jemme